SV ’t Paardje B -  De Baronie C

3 - 1

De afgelopen dinsdag, 14 januari, stond de wedstrijd tussen ‘t Paardje B en de Baronie C voor de avondcompetitie gepland. De tegenstander had vooraf al aangegeven dat enkele van de spelers uit het team die avond niet konden, en vervangers zouden regelen. Zo werd er in de chatgroep van ‘t Paardje al veel gespeculeerd over wie er dan wel niet zouden komen– ‘oh, misschien komen die en die wel mee…’.

Een hele opluchting dus toen bleek dat de Baronie een uitermate gezellig team onze kant op had gestuurd. En daarnaast erg sterk– onze Paardjes waren op elk bord qua rating de underdog, waarbij op bord 1 voor onze klasse zelfs een ware titanenstrijd plaatsvond. Het eindresultaat werd dan ook nog enige tijd na besproken, samen met de tegenstander. Het had zomaar anders kunnen vallen, maar de Paardjes galopperen voor nu lekker door!

Hieronder de verslagen van de gespeelde wedstrijden tussen bovengenoemde teams in de NNSB, klasse A2, gespeeld op 14 januari 2025.

1. Carlo Hermes - Marc Govers (SV ’t Paardje)  ½ - ½

Aan bord 1 speelde Carlos Hermers met wit tegen Marc Govers. Carlos is een sterke speler met een rating van 1950. De Baronie was met een veel sterker team komen opdraven dan de gebruikelijke spelers, hetgeen misschien te verklaren was uit de gedachte dat ze "wraak" wilden nemen op het verlies in de zaterdagcompetitie en de titelkansen van ‘t Paardje B wilden torpederen.

Hoe dan ook: Carlos speelde een Trompowsky aanval waardoor Marc op zet 3 al moest improviseren, omdat hij volledig onbekend was met deze opening. Na wat openings-schermutselingen kwam er een soort Aljechin op het bord, waarbij wit een sterk centrum had en Marc iets meer ontwikkeling op het bord.

De positie uit de opening.
Foutloos spel van twee kanten!

In het middenspel dreigde wit met een stukoffer de overhand te nemen, maar ging hier niet op in, waarna Marc met pionnen op e5 en f5 de stelling enigszins in evenwicht kreeg. Wit had vervolgens nog wel aanvalskansen, maar Marc verdedigde dat het een lieve lust was en op een gegeven moment bevonden de spelers zich in een stelling met beiden een dame, loper, paard en toren waarbij wit aanvalskansen op de damevleugel had en zwart ruimtevoordeel in het centrum. Enkele zetten later was de situatie zo dat indien een van de spelers zou riskeren om meer aan te vallen, hij zijn eigen stelling in gevaar zou brengen. Een soort van impasse dus.

De 'controversiële' slotstelling.
Wit aan zet, maar wat dan?

Op dit moment bood Marc remise aan en dat werd door Carlos na een discussie met de teamleider van de Baronie geaccepteerd– niet zonder op te merken "dat ik (Carlos) veel te traag speel". Dat bleek ook uit de kloktijden op dat moment want wit had nog 19 minuten en zwart nog een heel uur. Hoewel een remise aan bord 1 met zwart tegen een 1950 speler op zich niet slecht is, wees Martijn Marc er achteraf op dat hij dit toch niet had moeten doen; immers stond op dat moment Jasper weliswaar gewonnen, maar Martijn stond minder en het was beter geweest om te wachten met het remise-aanbod zodat de witspeler onder tijdsdruk en gezien de resultaten aan de lagere borden wel door had moeten spelen en risico's in een gelijke stelling had moeten nemen, hetgeen Marc’s kansen –als hij te ver zou gaan– op winst had doen toenemen. Een volkomen terecht punt waaruit maar weer eens blijkt dat een senior lid weldegelijk van een veel jonger teamlid kan leren, en Marc belooft om dit niet meer te doen. Hiermee werd het eerste halfje binnengehaald.

2. Jasper Willemsen (SV ’t Paardje) - Roy van Stralen  0 - 1
Link naar Lichess

Jasper’s tegenstander deze avond was de vervangend teamleider van de Baronie C, met name Roy van Stralen. Het partijtje begon als een symmetrisch Engels met een vroege … d5, waardoor zwart een paard in het centrum kreeg en wit goede druk op het centrum via Pc3 en Lg2. Zwart besloot dit paard extra dekking te geven via … Le6, wat kan in enkele lijntjes– maar niet hier!

Wit aan zet speelt Pxe6,
en zwart realiseert zich de fout.

Met de verdubbelde pion op e6 en e7, en de verzwakte a8-h1 diagonaal zonder witte loper, stond wit hier eigenlijk al gewonnen. Daarom was het des te opmerkelijker dat zwart zich in het middenspel nog wist te herpakken: Roy speelde nauwkeurig verder, en kreeg uiteindelijk zelfs nog tactische kansen via een open lijn voor de torens en een verrassend impactvol paard op a5!

Meldenswaardig is dat de partij op bord 3 op dit punt stil lag om naar de partij op bord 2 te kijken. De uitkomst van de partij op bord 2 gaf namelijk indicatie of het remise-aanbod van Martijn kon worden aangenomen door de tegenstander.

Het is nét niet genoeg.
Toch mooi gedaan, Roy!

Het mocht echter niet baten, en met vijf pionnen tegen twee na de afwikkeling tot een eindspel gaf Roy zich dan ook gewonnen. Met deze uitslag was de winst van ‘t Paardje B een feit, en zodoende eindigde ook de partij op bord 3. Hierover meer in het verslag hieronder!

3. Kees van Dongen - Martijn Dekkers (SV ’t Paardje)  ½ - ½
Link naar Lichess

De partij op bord 3 verliep in het begin moeizaam. Er werd een bekend lijntje van de standaardtheorie van de Konings-Indische verdediging gevolgd, waarbij een ietwat vroege constructie 5. … c5 van Martijn door zijn tegenstander goed opgevolgd werd met 6. dxc5 dxc5 7. Dxd8+ Kxd8. Zeker niet fataal, maar de koning staat nu wel in het midden– zonder te kunnen rokeren!

De stelling na 7. … Kxd8.
Klein voordeel voor wit!

Gelukkig herkende Martijn de positie direct. Dit is namelijk alsnog wel een bekend lijntje, waarbij de koning weggestopt kan worden op e7 en actief staat voor een eindspel. Als een ware judoka werd de kans dan ook aangegrepen, en ontstond er een nieuwe constructie waarbij weliswaar kansen bestaan voor beide kanten, maar een paard op d4 en actieve stukken een beduidend voordeel geven aan zwart. Mooi geregeld dus!

Maar de avondpartijen zijn eigenlijk geen individueel spel. En daarom is het belangrijk om u even op de hoogte te brengen van de andere partijen; op dit punt stond het er namelijk zo voor dat met de resultaten op de andere borden, de Paardjes al op 2 punten bordpunten zouden staan. Op dat moment maakte Martijn de weloverwogen beslissing om de tegenstander remise aan te bieden, om met 2.5 – 1.5 de wedstrijd in ons voordeel te beëindigen. Kees dacht hier een tijdlang over na, maar kon het aanbod natuurlijk niet direct aannemen. Als er op de andere borden nog iets weg geblunderd werd, kon hij doorspelen om de wedstrijd als geheel te proberen te redden.

De slotstelling van de partij.
Bijna alle stukken spelen mee!

Op zet 19 werd de wedstrijd stilgelegd om het resultaat van de partij op bord 2 af te wachten. En toen dit resultaat binnen kwam werd het aanbod tot remise dan ook direct aangenomen. Zo eindigde de partij met 3 – 1 voordeel voor ons team, maar wat was er dan eigenlijk op bord 4 gebeurd??

4. Kay Janssen (SV ’t Paardje) - Tim Visser  1 – 0
Link naar Lichess

Aan bord 4 zat Kay Jansen, die tegen de vierde man moest spelen van de Baronie, Tim Visser! Kay speelde wit en begon natuurlijk met zijn favoriete openingszet, e4! Tim besloot te verdedigen met de Caro-Kann verdediging. Kay ging een variant in die hij pas had geleerd, de Tal-variant. Na wat zetten kwam er een foutje vanuit Kay’s kant. Tim speelde … Db6, en dreigde te pakken op b2 en door te duwen met de c-pion. Kay, die bijna geen ervaring had in de opening, speelde in plaats van de correcte Pbd2! De blokkerende Pc3?!

Een lompe zet vanuit Kay’s kant,
Een wijze les voor de volgende keer!

Hoewel het geen grote blunder was, was dit wel een positionele fout. Dit hield wit zijn c-pion tegen. En als zwart nu c5 had gespeeld, kon wit zelf c4 spelen om zo wat tegenspel te creëren, maar afijn. Kay speelde verder en maakte een incorrecte keuze waarbij uiteindelijk zijn pion heel geïsoleerd stond en bijna geen tegenspel had. Zoals te zien via de link naar de partij.
Het was op dit moment dat Kay twijfels kreeg over de positie, hij wist dat hij nu achter de feiten aan zat te lopen en hoopte op een fout van de tegenstander. Maar de tegenstander maakte bijna geen fouten. Na wat schuiven en stukken afruilen verloor Kay wel uiteindelijk zijn pion. De tegenstander speelde sterk door totdat hij een foutje maakte. Hij liet zijn paard in de penning staan.

Paard in de penning,
De kansen gloeien weer op voor Kay!

En hoewel met correct spel het paard te redden viel, reageerde de tegenstander door de tijdsdruk niet correct. En uiteindelijk werd het paard verloren.
Nadat zwart zijn paard verloor begon Tim snel zijn a-pion verder te brengen, maar Kay had in de tussentijd een vrijpion gecreëerd op de h-lijn. Toen Kay zag dat zijn h-pion goed genoeg beschermd was en zou promoveren, besloot hij om het tegenspel van Tim stop te zetten. Na wat schuifwerk, was het uiteindelijk genoeg geweest voor Tim. Hij gaf op.
De overwinning gaf natuurlijk een belangrijk puntje aan het team uit Made, maar Kay vond zelf dat hij ‘Kay’ veel geluk had in deze partij. Maar afijn, gewonnen is gewonnen.