Schaakvereniging Made

Leer schaken

Partijverslag: Jasper Willemsen versus Marc Govers (25-11-2025)

Partijverslag Jasper Willemsen – Marc Govers, 25-11-2025

JW:
Welkom bij een experimenteel stukje schrijfstijl. Marc stelde voor om een soort duo-verslag te maken van onze spannende strijd van afgelopen dinsdag. Een origineel idee dat we natuurlijk graag wilden uitproberen! 

Die avond werd ons al snel duidelijk dat geen van ons genoegen zou nemen met een snelle remise. Als er al vrede zou komen, dan pas na een flinke strijd. Onze speelstijlen liggen namelijk mijlenver uit elkaar: Marc speelt agressief en creatief, terwijl ik juist meer terughoudend en theoretisch te werk ga. Alle ingrediënten voor een boeiende en spannende partij waren dus aanwezig.

Hieronder het partijverslag van de wedstrijd tussen Jasper Willemsen (W) en Marc Govers (Z) op 25-11-2025.


Liefhebbers kunnen meespelen via de onderstaande link:
https://lichess.org/KU3EGmNu/white


Opening “English Opening: Anglo-Indian Defense, Queen’s Knight Variation


MG:
Eindelijk was het dan zover: ik mocht spelen tegen mijn familielid, schaakprotegé en huidige nemesis. Men moet weten dat Jasper en ik de laatste 5 jaar erg veel thuis tegen elkaar gespeeld hebben, en ik heb in die periode Jasper voorzien van allerlei schaak adviezen en tips, en die hebben mede bijgedragen aan zijn groei van een pakweg 1600 speler naar een schaakmachine die momenteel makkelijk 2000 spelers met zijn Engelse opening inpakt. Jasper is een kenner van de Engelse opening, en ik heb in de privé sfeer ongelooflijk veel partijen met zwart tegen hem verloren, dus enigszins zenuwachtig voor dit treffen van mentor tegen jeugdig rekentalent begon ik aan de partij. Bovendien stond de toppositie op de Paardje ranglijst op het spel: degene die wint staat bovenaan.

JW:
De partij begon zoals veel van onze partijen daarvoor; met de Engelse opening, en een fianchetto van zwart. Marc week al wel een stuk af van zijn gebruikelijke openingstheorie, maar dook nog niet direct het zwarte gat der onbekende posities in; de snelle 4… d5 is de gebruikelijke manier om de centrale controle van wit onder druk te zetten. Zonder de pionnen in het centrum leek de positie af te stevenen op een hypermoderne partij, maar Marc had andere plannen.

  1. c4 Nf6 2. Nc3 g6 3. Nf3 Bg7 4. g3 d5

MG:
Dit is wat ik had voorbereid tegen het Engels: vreemd genoeg hebben we in al die onderlinge partijen dit niet eerder op het bord gehad; meestal fianchetteerde ik de dame loper, maar omdat de b pion dan op b6 staat, komt Jaspers loper op g2 dan prima tot zijn recht en kan hij dan langzaam maar zeker de druk op de zwarte damevleugel vergroten. Zo had ik eerder al talloze malen verloren, en een andere variant waarbij ik in plaats van d5, e5 speel, is ook vaak niet goed voor mij uitgepakt. Ik moest dus iets verzinnen tegen die langzame, wurgende stijl van Jasper, waarbij zwart onder druk komt te staan en langzaam maar zeker van het bord wordt geschopt. Ik dacht dus met deze variant iets gevonden te hebben, en het verloop van de partij bewees dat Jasper, uit zijn theorie gehaald, zich inderdaad wat ongemakkelijk voelde bij deze opzet. Overigens had ik van tevoren al bedacht dat als ik mee zou gaan met zijn solide spel, ik zeker zou verliezen, dus ik moest iets tweesnijdender spelen.

JW:
De positie op het bord is licht in het voordeel van wit, maar alleen met zeer accuraat spel. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan met de constante dreiging van zwart, Lf5, waardoor de toren naar een ongunstig veld zou worden verbannen. De gebruikelijke manieren om de diagonaal van deze loper te onderscheppen (Ph4 en d3) werken in deze positie allebei niet. Als dit was wat Marc voor ogen had, dan was de opening winst voor hem. Om niet in een tactische bende verzeild te raken speelde ik 10. c4 … om terug te transponeren naar het soort positie waar ik mij meer comfortabel in voel; namelijk, met de pionnen op d3 en c4 om de centrale diagonaal van de witte loper te ondersteunen. Dat is tempoverlies, maar liever dat dan afgaan op zet 10!

  1. cxd5 Nxd5 6. Bg2 Nxc3 7. bxc3 c5 8. O-O O-O 9. Rb1 Qc7 

MG:
Dit was de opzet die ik voor ogen had: wit heeft weliswaar de open b lijn voor de toren met druk op b7, maar ik dacht dat als Jasper nu d4 zou spelen, ik kon slaan en dan daarna mijn paard naar c6 zou kunnen spelen, en dan zou ik redelijk ontwikkeld staan en de ergste witte storm zou zijn gaan liggen. Bovendien gokte ik er op dat Jasper zijn pion niet naar d4 maar d3 zou spelen, want dat is iets meer solide, en zo geschiedde ook bleek later.

JW:
Op dit punt werd het toch wel duidelijk dat Marc mijn stijl had gelezen als een open boek. De dreigingen van wit zijn makkelijk te pareren, ook al is het volgens de computer nog niet eens zo slecht- er is geen duidelijk strategisch motief meer voor wit, wat het moeilijk maakte om een plan te verzinnen.

  1. c4 Nc6 11. d3 e5 

MG:
Dit is een fijne stelling voor zwart; het is een soort van omgekeerde Maroczy, maar dan net even anders. De pion op e5 blokkeert weliswaar de loper op g7, maar ik was wel blij met mijn grip op het centrum en ruimte voordeel, waardoor ik iets makkelijker mijn stukken kan bewegen dan wit.

JW:
Met enige moeite wist ik mijn paard nog terug te brengen om het centrum meer onder druk te zetten, maar in deze omgekeerde Maroczy en met het paard op d4 beginnen de tactische motieven zich kenbaar te maken. En zo vond Marc dan ook gelijk een mooie aanval in de positie; de computer mag er kritisch over zijn, maar Lf5 ziet er naar mijn ogen ook nu nog erg gemeen uit! Marc en ik hadden beiden uitgerekend dat na de ruil, wit weliswaar twee stukken zou hebben voor de toren, maar de pionnen zozeer uit elkaar geslagen zouden zijn dat zwart er flink spel voor terug zou krijgen. De computer gaat nog een paar zetten dieper – blijkbaar kan zwart zijn pionnen ook niet aan elkaar houden – maar ach, mensen zijn geen computers. Marc’s agressieve aanpak werd zo beloond met de terughoudende 15. e4; de structuur is nu die van de Engelse Botvinnik.

  1. Bb2 Rb8 13. Nd2 Nd4 14. e3 Bf5 

MG:
Dit stukoffer is natuurlijk erg dubieus, en weliswaar krijgt zwart een toren en pion voor de twee lichte stukken, maar ik speelde het vooral om Jasper wat uit zijn evenwicht te brengen: ervaring had mij geleerd dat de enige kans om van Jasper te kunnen winnen is dynamisch spel met imbalances op het bord te krijgen. Zolang het spel gaat langs duidelijke en gebaande paden, is er voor mij zero kans om te winnen, want dan rekent Jasper mij er gewoonweg uit. Maar goed, Jasper taxeerde het offer als gevaarlijk en nam het niet aan (maar wel heel snel na 2 minuten nadenken, terwijl dit naar mijn mening toch een stelling is die cruciaal is en toch wel twintig minuten bedenktijd zou vragen, maar dat gebeurde dus niet).

JW:
Wit staat hier duidelijk onder druk. De verdubbelde torens bieden enkel mirages van aanvalskansen en geen daadwerkelijk plan, terwijl de lopers al snel de witte achterlijn in de verlegenheid kunnen brengen. Zo speelde Marc ook verder; door gebruik te maken van zijn ruimtevoordeel en actievere stukken, en beetje bij beetje de stukken verder op te spelen. Ondanks de wisseling van speelstijl blijft zijn positioneel instinct sterk. Maar dan…

  1. e4 Be6 16. Bxd4 cxd4 17. Qa4 b6 18. Rb2 Rfe8 19. Rfb1 Bf8 

MG:
We zijn inmiddels op zet 20 aangekomen, en ik denk (en de engine is het met mij eens) dat zwart hier beter staat: meer ruimte, het loperpaar, een slechte witte loper, een uitgeblust wit initiatief op de damevleugel, en een witte dame die kans loopt om aangevallen te worden. Echter, na mijn vlekkeloze openingsspel ging ik, enigszins bevangen door euforie, nu mindere zetten spelen, en we zien dat Jasper nu langzaamaan terug komt in de partij.

JW:
Na de partij was dit één van de punten waar wij het direct over eens waren. Als Marc niet direct zijn zwarte loper had ingeruild, maar een gesloten positie had gehouden of de loper naar c3 zou hebben gebracht, was er bijna geen kans geweest voor wit om terug in de partij te komen. Een gelukje en een kans waarvan gebruik zou worden gemaakt.

  1. Qd1 Bd7 21. Nb3 Ba3 22. Rc2 Bc5 23. Nxc5 bxc5 

MG:
Het was natuurlijk een zware positionele fout van mij om mijn zwarte loper af te laten ruilen tegen het paard. Ik deed dat omdat er dan een stelling ontstaat waarbij zwart’s loper beter is dan de witte en omdat ik veel ruimte voordeel heb, maar achteraf gezien was ik er niet blij mee en denk ik dat een rustige opzet met behoud van beide lopers mij meer spel en overwicht had gegeven.

JW:
De opengebroken b-lijn is nu het focale punt in de positie. Wie als eerste binnen valt bij de tegenstander, beheerst de partij. Ondanks de verdubbelde torens wist Marc deze gelijk af te ruilen, en de infiltratie van de dame voorspelt niet veel goeds voor de witte koning in de verlegenheid. Maar het spel is nog niet voorbij; ook de zwarte koning is niet veilig, en door de versimpeling van de positie is het nu veel makkelijker om de juiste zetten te vinden- omdat al het andere direct verliest!

  1. Rcb2 Rxb2 25. Rxb2 Rb8 26. Rxb8+ Qxb8 27. Qc1 Qb4 28. Bf1 Kg7

 

MG:
Na wat afruilen komen we in deze stelling terecht: de zwarte dame beheerst de b lijn, maar wit heeft wat kansen met Dg5, althans dat dacht ik. Weer maak ik in volgende zetten een fout doordat ik de zet f4 weliswaar wel had gezien, maar dacht dat wit gewoonweg mat zou gaan als ik binnenkom met de dame. Dat is natuurlijk niet zo, en het blijkt dat Jasper al zettenlang move by move de computerzet speelt. Zo handhaaft hij de remise marge, terwijl ik, gedreven door seniliteit, alleen maar probeer om de killer move te vinden, en die vind ik dus niet, gewoonweg omdat hij er niet was. Jasper heeft het allemaal prima verdedigd, en zijn uitbraak met f4, gecombineerd met het binnen komen op de b lijn nadat ik wederom een positionele fout maak door de b lijn op te geven, garandeert hem goed tegenspel. En dat is nu juist wat ik geheel in de gedacht van Tigran Petrosjan altijd probeer te voorkomen: geeft de tegenstander geen tegenspel, maar ik week ervan af en dan gaat het dus fout.

JW:
Marc heeft me, na een prachtige opening en een sterk middenspel, toch net iets te veel terug gegeven. Op dit punt, ondanks dat er zeker nog een paar lastige zetten zouden komen, dacht ik al remise in de handen te hebben. Maar Marc had nog andere plannen, en door de vermoeidheid van twee uur verdedigen was er zeker nog kans op een grote fout die het spel weer in één keer weg zou kunnen geven. 

  1. a3 Qb3 30. f4 Qc3 31. Qb1 Qd2 32. Qb8 Qe3+ 33. Kg2 exf4 34. Qe5+ Kh6 35. Qxf4+ Qxf4 36. gxf4 

MG:
Dit eindspel is remise, want wit is net op tijd op de damevleugel, en bovendien speel ik hier ook nog de verkeerde koningszet. De computer geeft al 0.0, maar ik hoopte nog op een klein kansje omdat wits pionnen op wit staan en er dus geofferd kan worden, en mijn loper kan deze pionnen aanvallen en wit kan dat niet. Maar het is alles tevergeefs.

JW:
Het is voor beide kanten duidelijk dat hier in principe niets meer in zou moeten zitten. Maar zijn er niet voldoende grootmeesters die juist dan op hun sterkst zijn? Marc dacht bijna een halfuur na over zijn volgende zet en vond toch nog een aantal trucjes, zonder veel weg te geven… en ook daarvoor werd hij nog beloond.

Kh5 37. Kg3 Bg4 38. e5 Bf5 39. Be2+ Kh6 40. Kh4 Kg7 41. Bf1 h6 42. Be2 Kf8 43. Kg3 Ke7 44. h4 h5 45. Kf2 Kd7 46. Ke1 f6 47. exf6 Ke6 48. Kd2

MG:
Hier mis ik een kans: na Loper g4 wint zwart, omdat de zwarte koning dan wel de witte velden f5 kan betreden, waarna alle pionnen vallen, maar omdat ik materialistisch, als ik ben, eerst de pion terug sla, vervliegt de kans en kan Jasper het net redden. De engine geeft na Loper g4 -7.0, maar mijn hersenen zagen alleen de pion op f6, helaas, helaas.

JW:
Lg4, de kogel die gelukkig niet door de kerk heen ging. Zo blijkt weer dat in principe, de aanhouder wint- maar ook dat na twee uur spel men niet meer per sé alles door rekent. Ik kom er met de schrik vanaf. 

 Kxf6 49. Bf3 Bd7 50. Be4 Ba4 51. Ke2 Bd7 52. Kd2 Bg4 53. Kc2 Bf5 54. Bf3 Ke6 55. Bg2 Bxd3+ 

MG:
De zet van een krankzinnige: weliswaar win ik dan 2 pionnen, maar het is bij lange na niet genoeg. Als Jasper het goed uitspeelt, dan komt zwart in zetdwang en is er geen redden meer aan. Maar dat gebeurde niet: Jasper, ook moegestreden, speelt op zetherhaling en de partij eindigt in een verloren eindspel dan toch in remise.

JW:
Lxd3, een laatste poging om er nog iets van te maken. Beide spelers zijn op dit punt flink door de mentale reserves heen. Ik had vooraf al wel uitgerekend dat dit niet door zou slaan, maar de schrik zat er nog flink in, en Marc’s zelfverzekerde spel hielp daarbij niet om de zenuwen weg te nemen. Wij lopen naar de kant van het bord, en zetten de koningen lijnrecht tegenover elkaar op h en f- een goede symbolische representatie van de partij zelf. 

  1. Kxd3 Kf5 57. Be4+ Kxf4 58. Bxg6 Kg4 59. Ke4 Kxh4 60. Kf4 Kh3 61. Kf3 h4 *

MG:
Terugkijkend heb ik deze partij met erg veel plezier gespeeld: na een goede opening kreeg ik kansen, en zelfs in het eindspel was er nog een mogelijkheid.

Het doet mij goed om te zien dat Jasper zoveel vooruit is gegaan en zijn kansen op het kampioenschap handhaaft. “Obi Wan has taught him well.” Als ik dan niet zelf kampioen kan worden, dan toch in ieder geval iemand uit mijn gezin!

JW:
Een spannende partij, een goede partij- en een goed motief om in gedachten te houden. Marc’s creatieve speelstijl is erg lastig om tegen te spelen, wat ook wel duidelijk is als men naar de resultaten van het afgelopen seizoen kijkt. Onderschat de oudere generatie niet, want zij hebben nog voldoende trucjes in hun lange mouwen!

Afijn, met dit resultaat gaan we de kerst vredig tegemoet. Ik behoud mijn eerste plaats, en Marc staat sterk en strak in de top drie. Als de volgende wedstrijd weer zo’n knaller wordt, kunnen wij daar zeker niet om klagen.

’t Paardje C weer van stal gehaald!

Na het debuut van ’t Paardje C in seizoen 23/24 is het een seizoen stil geweest rond de 3de equipe van de Madese schaakvereniging. Dit seizoen is het paardje weer van stal gehaald om te gaan grazen in de avondcompetitie A2 van de NBSB. ’t Paardje C gaat de verschillende weides in de omtrek weer opzoeken om zich te meten met verenigingen in de regio.

De eerste tegenstander voor het nieuwgevormde 4-tal was RSG A uit Roosendaal. Op maandag 22 september stapten we een knus café binnen om vervolgens hartelijk te worden ontvangen. In een gezellige achterkamer van het café werden de figuurlijke degens met elkaar gekruist en beleefden wij de eerste krachtmeting van dit nieuwe seizoen.

De kersverse teamleider Lars had in zijn peptalk in de auto zijn kompanen geadviseerd om vooral de tijd te nemen en niet op zet 13 al een stuk achter te staan, omdat dit wellicht 1 van de valkuilen van het relatief jeugdige 4-tal kon zijn. Nou, hij zat er maar ongeveer 2 zetten naast toen Dino, zijn debuut makende op bord 3 tegen Salah Alibrahim, na een zet of 15 een paard achter stond. Echter, de uitdrukking op het gezicht van Dino bleef strijdlustig en met het steeds maar toevoegen van complicaties aan zijn stelling had de pion die hij over had gehouden voor zijn paard wel potentie om flinke problemen te veroorzaken. De pion eindigde in de vijandige stelling op f6, een doorn in de fianchetto positie van zijn tegenstander. Een offer volgde om de pion te elimineren maar het kwaad bleek al geschied, de tegenstander van Dino kwam in een mat net vast te zitten, 0-1. Een debuut voor Dino om trots op te zijn en tegelijkertijd hopelijk een wijze les uit te leren wat betreft de eerder gegeven adviezen.

Op bord 1 was Peter Francois jr. geposteerd. Zijn rating en de ervaring in de avond en -zaterdagcompetities maakten hem een makkelijke keuze voor het 1ste bord. Jan Schuurmans kwam tegenover hem zitten, een zeer sterke tegenstander met waarschijnlijk 1 van de hogere ratings in deze competitie (2100). Peter ging voor een klassieke en snelle flankaanval op de reeds gerokeerde koning van zijn tegenstander, waarbij Peter de opties tot rokade had uitgesteld om deze aanval in te kunnen zetten. Een partij met veel mogelijke offers en oneindig veel complicaties ontstond al snel. Peter voelt zich als een vis in het water in posities als deze, en liet zijn alles op alles op zijn aanval te willen zetten om door te breken. Echter, Jan bleef ijzig kalm en wist zet voor zet de dreiging van Peter te elimineren waardoor er een stelling ontstond waar de angel van de aanval er uit ging en de partij wellicht afstevende op remise. Helaas waren er door de continue drang tot aanvallen in het middenspel wel wat zwakheden ontstaan in de defensie van Peter, iets waar Jan dankbaar gebruik van maakte, 1-1. Jammer Peter, maar er komen zeker nog genoeg kansen dit seizoen om punten te scoren.

Op bord 4 wederom een debutant, de broer van Dino, Arnes. Arnes speelde een Scandinavische opening tegen Ben Cartens en kwam hiermee prima de opening naar het middenspel. Vanuit een ooghoek was al te zien dat er veel trucjes werden geprobeerd door beide spelers die ze allebei vakkundig wisten te pareren. Een serie aan versimpelingen in de positie zorgden voor een minder gecompliceerde stelling, waardoor beide spelers 4 pionnen en een licht stuk over wisten te houden. Na nog wat geschuif heen en weer bood Ben terecht een remise aan, wat na overleg met teamleider Lars gretig werd geaccepteerd, omdat deze zelf overtuigd was van het winnen van zijn eigen positie, 1.5 – 1.5 tussenstand. Het volwassen spel van Arnes verdient absoluut een pluim, gezien zijn relatieve onervarenheid binnen onze vereniging en het feit dat hij debuteerde. Als hij dezelfde rust kan bewaren in de aankomende rondes is er vertrouwen dat hij ook genoeg punten gaat binnen sprokkelen.

Na de uitslagen op de andere borden bleef Lars over op bord 2 tegen André van de Laar. Lars maakte na 18 jaar weer zijn debuut in de externe competitie, nadat hij dit in de jeugd wel veel had gedaan (toen nog bij Giessen en Linge). André opende Engels, iets wat wij op de interne competitie bij slechts enkelen zien, maar voor Lars gelukkig genoeg om de verschillende ideeën en concepten van deze opening wel te begrijpen en niet verrast te zijn. Een positionele stelling kwam op het bord waarin beide spelers niet wisten door te breken en vakkundig elkaars plannen wisten te dwarsbomen. Met een continue spanning tussen de witte lopers en verschillende tactieken die daardoor op de loer lagen was het bord veranderd in een positioneel mijnenveld waarbij beide spelers weinig fouten maakten. André was de eerste met een foutje toen hij met c6 onbedoeld een pionnetje opgaf en Lars de kans gaf om al zijn stukken actief te krijgen. Een eindspel met dame, toren en 5 vs 4 pionnen was het resultaat. Door de aanvalsdrang van André met o.a. g4, opende er kansen voor Lars om de partij in het slot te gooien. André stond op het punt om op te geven waarna hij nog 1 laatste poging deed om zijn stelling te redden. Lars mist hierop een geforceerde mat in 4 en koos voor een variant waarin André een 2de pion van het bord zag gaan, maar een stuk actiever kwam te staan. Een serie van fouten onder tijdsdruk van Lars resulteerden uiteindelijk zelfs in een verlies van de nieuwe teamleider, 2.5 – 1.5 eindstand. Een zuur einde van de avond, want er zat zeker meer in.

Al met al wel een rentree van ’t Paardje C om trots op te zijn, ookal werd dit niet uitgedrukt in matchpunten. Dit nieuwe 4-tal heeft laten zien prima mee te kunnen in deze competitie en we staan dan ook weer te trappelen op de volgende ronde op 21 oktober tegen De Baronie C, wat hun eigen B team heeft weten te verslaan in de 1ste ronde. Op eigen gras voelen wij ons extra vertrouwd en kijken uit naar de 2de ronde, tot dan!

Lars Vonk
Teamleider ’t Paardje C

Eerste editie van ’t Zonnend Paardje een succes!

Zaterdag 17 mei heeft de eerste editie van ‘t Zonnend Paardje plaatsgevonden bij ontmoetingscentrum ‘De Zonzeel’  in Hooge Zwaluwe. Het toernooi was opgezet als het vervolg op het Brandend Paardje-toernooi, dat het voorgaande jaar bij ‘het Brandpunt’ in het centrum van Breda was gespeeld. En net als de voorganger was ook deze editie een succes en een spannende bedoening, waarbij de koppositie nagenoeg elke ronde van handen is verwisseld. 

Gezien de opkomst was dat ook niet vreemd. Naast de vaste krachten en opkomende talenten van onze eigen vereniging waren er ook sterke spelers en oud-bekenden van andere clubs bij het toernooi. Zo waren de Stukkenjagers en de Baronie allebei vertegenwoordigd, en lag het merendeel van de ratings tussen de 1750 en de 1900– met een paar dappere uitschieters, die moedig de strijd aan zijn gegaan met het zware stramien!

De speelhal bij de Zonzeel!De speelhal bij de Zonzeel! 

Al snel bleek dat om de topposities zwaar gestreden zou worden. Sebastian Radwański, uit Rijen, kwam goed uit de startblokken en bleek de eerste paar rondes onverslaanbaar. Zo versloeg hij oud-kampioen Kees van der Zee en Maarten Werkhoven, en behaalde een knappe remise tegen Kees van Noorloos, die hem direct op de hielen zat. Ook Kay Jansen bleek zich in de top drie te vestigen, na een knappe overwinning tegen de Caro-Kann van Jasper Willemsen. 

En toch, aan alles komt een einde. Zo tegen ronde vijf en zes verloor Sebastian zijn grip op de hoofdprijs, en pakte Peter de Zwaan deze met beide handen aan. Totdat die een ronde later ook uit zijn handen glipte, en bij Kay Jansen in de schoot viel. Totdat ook die… afijn, u begrijpt het wel, de scores lagen erg dicht bij elkaar. Niet alleen bovenin, maar ook daaronder; elke wedstrijd was een knokpartij.

Maar uiteindelijk kan er maar één winnen. Toen men begon met de laatste ronde zag de ranglijst er nog heel wat anders uit dan daarna, waarbij één man de comeback van de eeuw lijkt te hebben gemaakt– gefeliciteerd aan de kersverse ‘Zonnend Paardje’-kampioen, Peter van den Hout!

De trotste winnaar met zijn prijs! De winnaar met zijn prijs, een trofee en €50,-!

Daarnaast had de organisatie voor deze gelegenheid een oude prijs nieuw leven ingeblazen. Zij die al langer schaken zullen zich nog wel kunnen herinneren dat er vroeger briljantie-prijzen werden gegeven voor individuele prestaties. Dat hebben wij dit keer ook gedaan– en die is gewonnen door Christian Zouridis uit Tilburg!

Gefeliciteerd, Christian! Gefeliciteerd, Christian!

Al bij al was het een erg gezellige dag. Heel veel dank natuurlijk aan de Zonzeel, en de goede zorgen van Johan (de broodjes en radijsjes waren heerlijk!) en ook aan de vriendin van onze eigen Johan (Lips dus!) die langs kwam met bakjes kaas. Wat een genot! 

De uitslagen kunt u hier bekijken. Later dit jaar wordt de tweede editie van ons ‘Brandend Paardje’-toernooi georganiseerd. We hopen u daar weer te zien!