Afgelopen seizoen is voor de mannen (helaas nog steeds geen vrouwelijke spelers) wel heel erg bijzonder verlopen: geen wedstrijd verliezen, een keer met de absolute score van 8-0 winnen tegen de Stukkenjagers dat in de historie van ’t Paardje nog nimmer was gebeurd, als 2e eindigen in de poule van klasse 5 met meer bordpunten dan de nr. 1 maar toch als beste nummer 2 promoveren naar een hogere klasse omdat er een team zich had afgemeld.
Het was dus een echte rollercoaster en nu moeten we ons gaan bewijzen in de 4e klasse. Nu rijst natuurlijk de vraag of we ons kunnen gaan handhaven op dit niveau want in deze klasse spelen veel meer tegenstanders met een hogere rating en dat is wat wij nog een beetje missen, vooral aan de lagere borden.
Je kan hier op 2 manieren tegenaan kijken: We gaan onmiddellijk degraderen omdat wij teveel gaan verliezen en we in een klasse gaan spelen die ons ratingniveau niet echt past, of we blijven erin omdat de aanstormende jeugd ongelooflijk underrated is en we daarnaast versterking krijgen van enkele spelers met een hogere rating.
Het kan dus 2 kanten opgaan maar in ieder geval belooft het spannend te gaan worden. Sommige van onze topspelers met een rating boven de 1850 zullen wel ongeveer 50% gaan halen maar het moet gezegd dat deze spelers allemaal dik boven de 50 lentes oud zijn en dan is verbetering erg moeilijk omdat de hersenen niet meer zo snel werken en het uithoudingsvermogen achteruit gaat. De aanstormende jeugd heeft daar natuurlijk geen last van maar die hebben dan weer minder ervaring wat een manco kan zijn in opening en eindspelen.
Wat zal het dus gaan worden? Ik voorspel dat we ons gaan handhaven en ergens in de middenmoot gaan eindigen. Als Kay, Jasper, Daan en Martijn hun progressie doorzetten dan moeten er door hun veel punten gepakt gaan worden (zie de avondcompetitie waarin de spelers Martijn en Kay ook gepromoveerd zijn) en dan komen we bij de ouderen onder ons. René Gosens en Klaus Pfaffenhofer zijn de 70 inmiddels al dik gepasseerd maar hun grijze haren verraden veel schaakervaring en gezien het afgelopen seizoen zijn zij nog prima in staat om ook op dit niveau geduchte tegenstand te geven en in ieder geval zo min mogelijk te verliezen. De 50 plussers van het team, René Stadhouders, William van den Bosch en Marc Govers hebben afgelopen seizoen ook prima gespeeld: René werd terecht kampioen van ’t Paardje, William handhaafde zich met zijn creatieve spel prima aan bord 1 en Marc haalde 6,5 uit 7 en haalde zijn hoogste rating ooit. Als we dan ook nog versterking zouden krijgen van de oudgediende Peter van de Hout en de absolute ster van het bullet en snelschaken, René Krul dan moet het team toch in schaakkracht toenemen. Om van de reserves met hun sterke schaakambities maar niet te spreken.
Dus daarom voorspel ik dat als we onze zenuwen in bedwang houden, niet te moe zijn van de langere reizen naar de speellocaties (Terneuzen!), we niet de partijen in 10 minuten afraffelen en we het gezonde teamgevoel kunnen handhaven dat zo gekenmerkt wordt door een mix van gezelligheid en veel grappen en grollen, we minimaal in deze poule van 10 teams een plek in de top 7 moeten kunnen halen.
Dat lijkt mij geen illusie maar een goede gok gebaseerd op hoop, schaakkennis en een zekere vorm van ambitie. Dan zouden we volgend jaar -als dit doel eenmaal is behaald- de lat een beetje hoger kunnen leggen en ons richten op een top 3 klassering.
Maar een balletje/pionnetje kan raar rollen dus als het tegenzit vliegen we er meteen weer uit maar laten we dit schrikbeeld van ons afschudden en de overtuiging hebben dat we het gaan halen. Natuurlijk!
Marc Govers.
