Author: Schaakvereniging Made

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.

Na de eerste speelronde was de koppositie nog voor titelverdediger René Gosens maar vanaf de tweede ronde nam René Stadhouders het heft in handen. Stapje voor stapje bouwde hij een stevige voorsprong op die, na ronde 23, met bijna 90 punten zijn maximum bereikte. De laatste ronden leek de uitstekende vorm waarin hij lange tijd verkeerde wat af te nemen maar hij werd nooit afhankelijk van de resultaten van de concurrentie. De voorzitter van SV ’t Paardje bleef ook achter het bord de hamer hanteren en mag na zijn laatste kampioenschap in 2008-2009 de zesde titel op zijn palmares bijschrijven.
Robbert de Wijs keerde terug in de vertrouwde stal van ’t Paardje en is ongetwijfeld de man waarmee de komende jaren afgerekend moet worden. In de slotronde verdrong hij Peter van den Hout zelfs nog van de tweede plaats. Laatstgenoemde weet daarmee wel voor het negende achtereenvolgende jaar het podium te bereiken. Marc Govers herstelde zich na een zwakke start op formidabele wijze en grijpt net naast de medailles. Na de vertrouwde namen van William van den Bosch, René Gosens en Herman Maas leverde Bart van der Ven een topprestatie. Niet alleen de achtste plaats maar bovenal zijn puntentotaal van ver boven de 400 verdient een groot compliment.
Peter François nestelde zich traditiegetrouw in de top tien die wordt afgesloten door Henk Verbrugge.
Ook buiten de top tien is zware strijd geleverd en een compliment aan de overige deelnemers is dan ook zeker op zijn plaats. Ondanks alle strijd is de competitie in een buitengewoon sportieve sfeer verlopen en daaraan hebben alle spelers hun steentje bijgedragen. Bovendien hebben de “sportieve verliezers” lager op de ranglijst ervoor gezorgd dat er “blije winnaars” waren.