Ook in de voorlaatste ronde bleef de verdeling van de podiumplaatsen uit. Integendeel, de spanning werd alleen maar verder opgevoerd. Daarvoor verantwoordelijk waren R. de Wijs, M. Govers en W. van den Bosch die allen met de volle buit huiswaarts keerden. Koploper R. Stadhouders houdt de beste papieren in handen maar hij hoort wel het geritsel van P. van den Hout en zelfs van R. de Wijs. M. Govers kan aan dat geritsel een einde maken want hij heeft de tweede plaats nog binnen handbereik.
De in topvorm verkerende M. Govers gaf vanuit de opening P. van den Hout geen enkele kans. Als een olifant in een porseleinkast walste hij door de stelling van laatstgenoemde en vertrapte daarbij niet alleen de vijandelijke dame maar ook de aspiraties van P. van den Hout om de koppositie over te nemen. De titel leek daarmee al in handen te komen van R. Stadhouders doch W. van den Bosch dacht daar anders over; scherp als een scheermes wilde hij de teleurstellingen van zijn “externe” nederlagen wreken. Hij weigerde een aantal keer een remise bod, snoepte een pionnetje en smaakte uiteindelijke het zoet van de overwinning. R. de Wijs deed in een marathonpartij hetzelfde tegen titelverdediger R. Gosens die na bijna vier uur schaken zijn laatste oortje versnoept had.
Deze week zal in de slotronde de beslissing vallen.