Ondanks de afstraffing in de vorige speelronde vertrokken de spelers van ’t Paardje vol goede moed naar Etten-Leur om het plaatselijke Staunton 1 van repliek te dienen. Na een zinderende schaakmiddag konden bij “de Paardjes” de hoefjes van de vloer want de op papier duidelijk sterkere tegenstander moest met 3,5-4,5 het “vermoeide” hoofd buigen.
Marc Govers zette ditmaal de toon door zijn opponent vlotjes en zeer overtuigend aan de kant te schuiven. Dit goede voorbeeld stimuleerde Johan Lips dusdanig dat deze niet achter kon blijven. De fraaie 0-2 tussenstand ging echter verloren door de nederlagen van achtereenvolgens Herman Maas en Bert van Seters. Teamleider René Gosens deed toen een rondje langs de borden en zag naast de slechte stelling bij Robbert de Wijs vlijmscherpe aanvallen door William van den Bosch en Kees van Noorloos. Dit deed hem besluiten om remise aan te bieden. Zijn sympathieke opponent zag eveneens geen winstkansen en accepteerde het bod. Het droomscenario werd vervolgens werkelijkheid; tegenover de verliespartij van Robbert de Wijs kwamen twee eclatante zeges van William van den Bosch en Kees van Noorloos. Laatstgenoemde, spelend aan bord één, dwong met een weergaloze koningsaanval zijn tegenstrever, met een ELO-rating van boven de 2000, op de knieën. Kees revancheerde zich daarmee overtuigend op de ongelukkige nederlaag in de vorige speelronde.
Ook de overwinning van W. van den Bosch was er eentje om in te lijsten; temeer omdat zijn tegenstander dik 200 punten meer op zijn ELO-teller had staan. De resultaten van William beginnen sowieso extreme vormen aan te nemen want na vier partijen heeft hij evenzoveel zeges op zijn naam staan. De daaraan gekoppelde toernooi prestatierating van bijna 2300 geeft aan dat de winstpartijen niet op “krullenjongens” behaald zijn. Voor zover bij de schrijver bekend is dit nog nooit door een schaker van SV ’t Paardje gepresteerd!

De leden van SV ’t Paardje wensen alle trouwe volgers van het Madese schaakgebeuren prettige feestdagen en alle goeds voor 2018 toe.