In de interne competitie komen de jeugdige leden als een orkaan opzetten. Zo had mijn tegenstander Kay reeds gewonnen van Peter van de Hout, Kees van Noorloos en remise gespeeld tegen Pierre Jaspers. Gezien zijn jonge leeftijd is dit een knappe prestatie, dus maakte ik mij wel een beetje zorgen vooraf of dit treffen wel goed zou aflopen!

Vol zenuwen zette ik mij dus achter het bord en speelde mijn vertrouwde beginzet:

1. e4 Pf6 

Kay heeft veel ervaring met enigszins dubieuze openingen en dus ook met de Aljechin. Hiermee heeft hij al meerdere malen in snelschaak partijen van mij gewonnen, maar ik wist wel dat hij dit zou gaan spelen. Ik had me enigszins voorbereid onder het genot van een kopje koffie op het terras dankzij de openingsverkenner van Lichess.

2. e5 Pd5 3. d4 d6 4. exd6 cxd6 5. c4 Pb6 6. Ld3 g6 7. h3 

Dit kleine zetje is in de afruilvariant blijkbaar cruciaal om de loper van g4 af te houden, zo leerde het Lichess-brein mij. In andere partijen met Kay speelde ik geheel verblind door overmoed en met te veel aanvalsdrang de vier pionnen-variant met f4 en werd daarna door Kay keihard van het bord geschopt. Dus dat deed ik deze keer maar niet; ik speelde meer op het verkrijgen van een centrum en op de –later bleek verkeerde– gedachte dat het zwarte paard op b6 wellicht misplaatst staat.

7 … Pc6 8. Pf3 Lg7 9. Le3 O-O 10. Pc3 

Hier begint het gedonder: ik plaats mijn paard geheel mis op c3 en Kay kan nu de overhand krijgen door Pb4 te spelen en mijn loper aan te vallen. Die moet de c-pion blijven dekken, dus moet hij terug naar e2 en dan is Lf5 gevolgd door Pb2 erg vervelend voor wit. Natuurlijk zou ik met Dd2 ook de loper kunnen dekken maar dan slaat zwart en krijgt zwart het loperpaar. Zo zag ik dus mijn kansen als sneeuw voor de zon verdwijnen en angstig wachtte ik af op wat komen gaat. Het is een oud euvel van mij om in de opening te snel te spelen en dit deed ik deze keer ook: de zet Pc3 is de zet van een oude man die alleen denkt dat ontwikkeling noodzakelijk is maar door een ouderdoms horizon niet meer kan rekenen en kan kijken naar de tactische mogelijkheden van de tegenstander.

10. … e5 

Goddank, Kay speelde het niet maar wat hij hier doet is ook erg goed; de tactische wendingen beginnen toe te nemen en dat is natuurlijk in het voordeel van de jeugd.

11. d5 Pe7 12. O-O Lf5 

Dit is natuurlijk ook niet het beste wat zwart kan spelen. Veel beter zou zijn f5 om een breed pionnencentrum te krijgen, of anders Pf5 om misschien de loper op e3 af te ruilen.

We zien hier een merkwaardig fenomeen wat de jeugdigen van sv ’t Paardje allemaal een beetje hebben: ze kunnen allemaal rekenen als de beste, zijn voor de gevestigde orde zeker niet bang en streven allemaal naar gevaarlijke aanvalsposities, maar het ontbreekt ze nog een beetje aan geduld en gevoel voor positioneel spel. Liever spelen ze een aanvallende zet die de boel in brand steekt dan dat ze Petrosian’s gedachtegoed volgen om eerder de dreigingen van de tegenstander te blokkeren. Maar zo speelde ik zelf ook op die leeftijd, toen ik nog jong, knap en slank was.

13. Tc1 e4 14. Pxe4 Lxb2 15. Tc2 Lg7 

Dit is wat ik bedoel: het opspelen van de e pion naar e4 kan uitlopen in allerlei tactische consequenties als wit het verkeerd doet maar zoals het gaat in deze partij geeft zwart een centrumpion op voor een b pion en dat is vaak niet goed. Bovendien komt de e-lijn nu open en daarvan maak ik gebruik door er 2 torens op te zetten. Vandaar ook in een eerdere fase de torenzet naar c2.

16. Te1 Tc8 17. Lxb6 Dxb6 18. g4 … 

Dit is ook een beetje dubieus want wellicht te aanvallend, maar ik wilde de loper tot een bekentenis dwingen. De computer geeft overigens hier nog steeds groot voordeel voor wit (+0.5) dus zo slecht is het ook weer niet.

18 … Ld7 19. Tce2 Tfe8 20. Pg3 Lf8 

Zo komt zwart in de verdrukking te staan en komt de verdubbeling van de torens goed tot zijn recht. Maar wat er nu gebeurde tart elke verbeelding:

21. Pe4 f5 22. Pf6+ *

… het is meteen uit. Kay begroef zijn hoofd diep in zijn handen toen hij zag wat hij had aangericht. Te snel speelde hij f5. Hij gaf meteen op.

Ondanks deze overwinning van mij denk ik dat het wel eens een van de laatste keren kan zijn dat ik van deze jongeling win, want hij heeft veel talent en staat niet voor niets op de 6^e plaats. Ik voorspel hem een grootse toekomst en een Paardje kampioenschap binnen 3 a 4 jaar mits hij afscheid kan nemen van zijn soms te grote aanvalsdrift en leert op zijn handen te zitten, zelfs als er lichte mate van tijdnood is.

Maar toch; een geinige partij waar ik achteraf wel blij mee was omdat ik de openingskennis van mijn jeugdige opponent had overleefd en kon winnen door iets meer gevoel voor positioneel spel.